ਫ੍ਰੀਸਬੀ ਅੰਦੋਲਨ ਅਚਾਨਕ "ਫਾਇਰ" ਹੋ ਗਿਆ।
ਜਿਸ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਪਲੇਟ ਵਜਾਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ
ਜਿਸਨੂੰ ਅਸੀਂ ਹੁਣ "ਫ੍ਰੀਸਬੀ ਸਪੋਰਟਸ" ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ, ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਪਰਿਵਾਰ ਹੈ।ਇੱਕ ਵਿਆਪਕ ਅਰਥਾਂ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਖਾਸ ਆਕਾਰ ਦੇ ਪਾਈ-ਆਕਾਰ ਵਾਲੇ ਯੰਤਰ ਵਾਲੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਗਤੀ ਨੂੰ "ਫ੍ਰਿਸਬੀ ਅੰਦੋਲਨ" ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।ਅੱਜ ਦੇ ਆਮ ਫ੍ਰੀਸਬੀ ਮੁਕਾਬਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਟੀਕਤਾ ਸੁੱਟਣ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਲਈ "ਫਿਸ਼ ਡਿਸਕ ਥ੍ਰੋਇੰਗ", ਦੂਰੀ ਸੁੱਟਣ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਲਈ "ਫ੍ਰਿਸਬੀ ਸੁੱਟਣਾ", ਅਤੇ "ਫ੍ਰਿਸਬੀ ਸੁੱਟਣਾ" ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ ਜੋ ਟੀਮ ਦੇ ਸਾਥੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਨਿਰਪੱਖ ਸਹਿਯੋਗ ਦੀ ਪਰਖ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਹਨਾਂ ਮਿਆਰੀ ਸੰਜੋਗਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਜੋੜ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਹੋਰ ਗੇਮਪਲਏ ਬਣਾਉਣ ਲਈ.ਅਤੇ ਖੇਡਾਂ ਦੀ ਇਹ ਚਮਕਦਾਰ ਲੜੀ ਇਸ ਛੋਟੀ ਡਿਸਕ ਤੋਂ ਅਟੁੱਟ ਹੈ।
ਫਰਿਸਬੀ ਦਾ ਪ੍ਰੋਟੋਟਾਈਪ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ ਸੀ।1870 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ, ਕਨੈਕਟੀਕਟ ਵਿੱਚ ਵਿਲੀਅਮ ਰਸਲ ਫਰਿਸਬੀ ਨਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਬੇਕਰੀ ਮਾਲਕ ਸੀ।ਇੱਕ ਕਾਫ਼ੀ ਸਫਲ ਕੇਟਰਿੰਗ ਪ੍ਰੈਕਟੀਸ਼ਨਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਟੇਕਵੇਅ ਲਈ ਵਿਸ਼ਾਲ ਮਾਰਕੀਟ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ।ਨੇੜਲੇ ਵਸਨੀਕਾਂ ਨੂੰ ਪਕੌੜੇ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਲਈ, ਉਸਨੇ ਇਸ ਗੋਲ ਟੀਨ ਦੀ ਪਲੇਟ ਨੂੰ ਖੋਖਲੇ ਕਿਨਾਰੇ ਨਾਲ ਬਣਾਇਆ।ਉਸਦਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਚੰਗਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਾਈ ਜਲਦੀ ਹੀ ਕਾਲਜ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਸਮੇਤ ਕਨੈਕਟੀਕਟ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਗਈ।ਕਰੀਏਟਿਵ ਅਮਰੀਕਨ ਕਾਲਜ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੇ ਪਾਈ ਖਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਾਈ ਪੈਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਾਇਆ ਕਿ ਲੋਹੇ ਦੀ ਪਲੇਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਪਾਈ ਰੱਖਣ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਇਸ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਲਈ ਇੱਕ ਖੇਡ ਉਪਕਰਣ ਵਜੋਂ ਵੀ ਵਰਤਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।ਅਜਿਹਾ ਦੋਹਰੀ ਮੰਤਵ, ਪਕੌੜੇ ਖਾਣ ਅਤੇ ਹਜ਼ਮ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੱਥਰ ਨਾਲ ਦੋ ਪੰਛੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰਦਾ ਹੈ.
ਬੌਸ ਵਿਲੀਅਮ ਦੀ ਡਿਸਕਸ ਪਲੇਟ ਲਗਭਗ ਸੱਤ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੱਕ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟੀ ਗਈ ਸੀ, 1948 ਤੱਕ, ਜਦੋਂ ਵਾਲਟਰ ਫਰੈਡਰਿਕ ਮੌਰੀਸਨ ਨਾਮਕ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਦਾ ਇੱਕ ਬਿਲਡਿੰਗ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਵਾਪਰੀ ਇੱਕ ਘਟਨਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ।, ਯੂਐਫਓ ਕਰੈਸ਼, ਜਿਸ ਨੇ ਅਮਰੀਕੀ ਜਨਤਾ ਦਾ ਬਹੁਤ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਿਆ ਹੈ, ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਵਾਰੇਨ ਫ੍ਰਾਂਸੀਓਨ ਨਾਲ UFO 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਇੱਕ ਗੇਮ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ, ਇਸ ਲਈ UFO ਦੇ ਸਮਾਨ ਆਕਾਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਲਾਸਟਿਕ ਡਿਸਕ ਸੀ।ਇਹ ਜੋੜੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਅਸਲੀ ਅੰਦੋਲਨ ਬਣਾਇਆ ਹੈ, ਬਹੁਤ ਮਾਣ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਇਸ ਖਿਡੌਣੇ ਦਾ ਨਾਮ "ਫਲਾਇੰਗ ਸਾਸਰ" (ਉੱਡਣ ਵਾਲੇ ਸੌਸਰ) ਰੱਖਿਆ।ਪਰ ਇਸ ਗਿਜ਼ਮੋ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੋਵਾਂ ਲਈ ਤੁਰੰਤ ਭੁਗਤਾਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ।ਇਸ ਨੂੰ 1955 ਤੱਕ ਹੋਰ ਸੱਤ ਸਾਲ ਲੱਗ ਗਏ ਜਦੋਂ ਮੌਰੀਸਨ ਨੇ "UFO" - Wham-O Toys ਦਾ "ਬੋਲ" ਲੱਭਿਆ।ਕੰਪਨੀ ਕੋਲ ਦੋ ਬੁਰਸ਼ ਹਨ, ਅਤੇ ਫਲਾਇੰਗ ਸਾਸਰ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ "ਖਿਡੌਣਾ" ਵੀ ਮਿਲਿਆ - ਹੂਲਾ ਹੂਪ।
"ਫਲਾਇੰਗ ਸਾਸਰ" ਦੀ ਵਿਕਰੀ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ, Wham-O ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਮਾਲਕ ਕੇਨਰ (ਰਿਚਰਡ ਕੇਨਰ) ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਗਏ।ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਇਹ ਬਿਲਕੁਲ ਨਵੀਂ ਖੇਡ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਇਹ ਪੁੱਛਣ: "ਅਸੀਂ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਫਰਿਸਬੀ ਨੂੰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ, ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ? "
ਕੋਨਾ ਨੇ ਝੱਟ ਮੌਕਾ ਦੇਖਿਆ।ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਬੌਸ ਵਿਲੀਅਮ ਦੀ ਪਾਈ ਪਲੇਟ ਅੱਸੀ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਾਲਜਾਂ ਅਤੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ।ਕਿਉਂਕਿ ਵਿਲੀਅਮ ਬਹੁਤ ਟ੍ਰੇਡਮਾਰਕ ਪ੍ਰਤੀ ਚੇਤੰਨ ਹੈ, ਉਸਨੇ ਹਰੇਕ ਪਾਈ ਪਲੇਟ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਆਪਣਾ ਨਾਮ "ਫ੍ਰਿਸਬੀ" ਉੱਕਰਿਆ, ਇਸਲਈ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਜਦੋਂ ਫ੍ਰੀਸਬੀ ਸੁੱਟਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹ "ਫ੍ਰਿਸਬੀ" ਵੀ ਚੀਕਦੇ ਹਨ।ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਇਸ ਫਰਿਸਬੀ ਸੁੱਟਣ ਦੀ ਕਸਰਤ ਨੂੰ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੁਆਰਾ "ਫ੍ਰਿਸਬੀ" ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।ਕੋਨਾ ਨੇ ਤੁਰੰਤ ਨਾਮ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕਸਰਤ ਮਸ਼ੀਨ ਨੂੰ "ਫ੍ਰਿਸਬੀ" ਵਜੋਂ ਟ੍ਰੇਡਮਾਰਕ ਕੀਤਾ।ਉਦੋਂ ਤੋਂ, ਪਹਿਲੀ ਫਰਿਸਬੀ ਦਾ ਜਨਮ ਹੋਇਆ ਸੀ.
ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਰਿਸਬੀ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ, ਇਸਨੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਵਿਲੀਅਮ ਦੇ ਬੌਸ ਪਾਈ ਪਲੇਟ ਦਾ ਕੰਮ ਸੰਭਾਲ ਲਿਆ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਕਾਲਜਾਂ ਅਤੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋ ਗਿਆ।ਕਾਲਜ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੇ ਸ਼ੌਕ ਨੇ ਸਮਾਜਿਕ ਫੈਸ਼ਨ ਨੂੰ ਵੀ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ।ਜਲਦੀ ਹੀ, ਸਮੁੱਚਾ ਅਮਰੀਕੀ ਸਮਾਜ ਇਸ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਡਿਸਕ ਦੇ ਸੁਹਜ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਇਹ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਾਰੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ।ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਫ੍ਰਿਸਬੀ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਫੈਲਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਇਸਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਦੇ ਨਿਯਮ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਿਆਰੀ ਹੁੰਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਵਿਸ਼ਵ-ਪੱਧਰੀ ਘਟਨਾਵਾਂ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਬਣੀਆਂ ਹਨ।1974 ਤੋਂ, ਵਿਸ਼ਵ ਫਰਿਸਬੀ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪ ਸਾਲਾਨਾ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।1980 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ, ਫਰਿਸਬੀ ਨੂੰ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।2001 ਵਿੱਚ, ਜਾਪਾਨ ਵਿੱਚ ਹੋਈਆਂ 6ਵੀਆਂ ਵਿਸ਼ਵ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਅਲਟੀਮੇਟ ਫ੍ਰੀਸਬੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮੁਕਾਬਲੇ ਦੇ ਇਵੈਂਟ ਵਜੋਂ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਇਹ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਅਲਟੀਮੇਟ ਫ੍ਰਿਸਬੀ ਅਧਿਕਾਰਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪ੍ਰਤੀਯੋਗਤਾ ਈਵੈਂਟ ਬਣ ਗਈ, ਅਤੇ ਫ੍ਰੀਸਬੀ ਖੇਡਾਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੀਲ ਪੱਥਰ ਦੀ ਘਟਨਾ ਸੀ।
ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ, ਫਰਿਸਬੀ ਬਿਨਾਂ ਸ਼ੱਕ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਖੇਡ ਹੈ, ਅਤੇ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਇਸਦਾ ਵਿਕਾਸ ਅਜੇ ਵੀ ਘੱਟ ਹੈ।ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸੁੱਟਣ ਅਤੇ ਸੁੱਟਣ ਵਰਗੀਆਂ ਆਮ ਵਸਤੂਆਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, "ਫ੍ਰਿਸਬੀ ਫੈਂਸੀ" ਵੀ ਹਨ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਚੋਟੀ ਦੀ ਪਲੇਟ, ਰੋਲਿੰਗ ਪਲੇਟ, ਆਦਿ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਡਾਂਸ ਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਫਰਿਸਬੀ ਲਹਿਰ ਵੀ ਹੈ।ਇਸ ਨੁਕਤੇ 'ਤੇ, ਚੀਨੀਆਂ ਦਾ ਪੂਰਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ।ਹਾਨ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੀਆਂ ਪੋਰਟਰੇਟ ਇੱਟਾਂ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਪਲੇਟਾਂ ਨਾਲ ਐਕਰੋਬੈਟਿਕਸ ਖੇਡਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਅੰਕੜੇ ਮਿਲੇ ਹਨ।ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਐਕਰੋਬੈਟਿਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਅੱਜ ਵੀ ਅਸਧਾਰਨ ਨਹੀਂ ਹਨ।ਇਹ ਸਿਰਫ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਪੂਰਵਜ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੇਖਣ ਲਈ ਪਲੇਟਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡਦੇ ਸਨ.ਪੂਰਵਜਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਨਿਹਾਲ ਲੱਖੀ ਪਲੇਟਾਂ ਅਤੇ ਪੋਰਸਿਲੇਨ ਪਲੇਟਾਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਕੇ, ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੁੱਟਣ ਤੋਂ ਵੀ ਝਿਜਕਦੇ ਹਨ।
ਪਲੇਟ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਖੇਡਣਾ ਹੈ
ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਲਚਕਦਾਰ ਗਤੀਵਿਧੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਫਰਿਸਬੀ ਨੂੰ ਕਈ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਖੇਡਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।ਤੁਸੀਂ ਨਾ ਸਿਰਫ ਇਕੱਲੇ ਖੇਡ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਵੀ ਖੇਡ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਨਾਲ ਵੀ ਖੇਡ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਇਹ ਇਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿਚ ਵੀ ਵਿਕਸਤ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਨਾ ਸਿਰਫ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸਮਝਦਾਰੀ ਦੀ ਪਰਖ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਟੈਸਟ ਵੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਫਰਿਸਬੀ ਸੁੱਟਣ ਦਾ ਪੱਧਰ, ਅਰਥਾਤ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਸੁੱਟਣ ਅਤੇ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਫੜਨ ਵਿਚਕਾਰ ਦੂਰੀ ਨੂੰ ਮਾਪੋ।
ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਸਹੀ ਸੁੱਟਣ ਦੀ ਤਕਨੀਕ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ।ਸਹੀ ਸੁੱਟਣ ਦਾ ਮੁਦਰਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਅਤੇ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸੁੱਟ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ, ਗਲਤ ਆਸਣ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਬਣਾਏਗਾ।ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ, ਫ੍ਰੀਸਬੀ ਅਖਾੜੇ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਰਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਥ੍ਰੋਅਿੰਗ ਆਸਣ ਫੋਰਹੈਂਡ ਥ੍ਰੋਇੰਗ ਅਤੇ ਬੈਕਹੈਂਡ ਥ੍ਰੋਇੰਗ ਹਨ।ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਬੈਕਹੈਂਡ ਸੁੱਟਣ ਨਾਲ ਲੰਮੀ ਦੂਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ ਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਸੁੱਟਣ ਵਾਲੀ ਸਥਿਤੀ ਅਪਣਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਥਰੋਅਰ ਦੀ ਸਰੀਰ ਦੇ ਉਪਰਲੇ ਹਿੱਸੇ ਦੀ ਤਾਕਤ, ਹਵਾ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਅਤੇ ਗਤੀਸ਼ੀਲ ਮਕੈਨਿਕਸ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।ਫਰਿਸਬੀ ਦੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਟੁਕੜੇ ਵਿੱਚ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਵਿਗਿਆਨਕ ਗਿਆਨ ਹੈ.
ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਫ੍ਰੀਸਬੀ ਸੁੱਟਣਾ ਸਿੱਖ ਲੈਂਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਫੜ ਲੈਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਫਰਿਸਬੀ ਦੀ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹੋ।ਇੱਕ ਨਿਯਮਤ ਫ੍ਰੀਸਬੀ ਗੇਮ ਵਿੱਚ, ਦੋਵੇਂ ਟੀਮਾਂ ਪੰਜ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਬਣੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।ਜੇ ਇਹ ਮਨੋਰੰਜਨ ਅਤੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਲਈ ਹੈ, ਤਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਐਡਜਸਟ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ.ਫ੍ਰਿਸਬੀ ਫੀਲਡ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ 100m ਦੀ ਲੰਬਾਈ ਅਤੇ 37m ਦੀ ਚੌੜਾਈ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਆਇਤਾਕਾਰ ਘਾਹ ਦਾ ਮੈਦਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।ਫੀਲਡ ਦੇ ਖੱਬੇ ਅਤੇ ਸੱਜੇ ਪਾਸੇ, 37 ਮੀਟਰ ਦੀ ਲੰਬਾਈ (ਭਾਵ, ਫੀਲਡ ਦਾ ਛੋਟਾ ਪਾਸਾ) ਅਤੇ 23 ਮੀਟਰ ਦੀ ਚੌੜਾਈ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਸਕੋਰਿੰਗ ਖੇਤਰ ਹੈ।ਖੇਡ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ, ਦੋਵੇਂ ਪਾਸਿਆਂ ਦੇ ਖਿਡਾਰੀ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਬਚਾਅ ਦੀ ਸਕੋਰਿੰਗ ਲਾਈਨ 'ਤੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਹਮਲਾਵਰ ਪੱਖ ਰੱਖਿਆਤਮਕ ਦਿਸ਼ਾ ਤੋਂ ਇੱਕ ਸਰਵ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਖੇਡ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਟੀਮ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਕੋਰਿੰਗ ਜ਼ੋਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀਆਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਫਰਿਸਬੀ ਨੂੰ ਸੁੱਟਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।ਤੁਸੀਂ ਡਿਸਕ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਨਹੀਂ ਦੌੜ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸਨੂੰ 10 ਸਕਿੰਟਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸੁੱਟ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ (ਬਾਸਕਟਬਾਲ ਦੇ ਸਮਾਨ)।ਇੱਕ ਵਾਰ ਹਮਲਾਵਰ ਗਲਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੀਮਾ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਣਾ, ਡਿੱਗਣਾ, ਜਾਂ ਰੋਕਿਆ ਜਾਣਾ), ਅਪਰਾਧ ਅਤੇ ਬਚਾਅ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਜਾਣਗੇ, ਅਤੇ ਬਚਾਅ ਪੱਖ ਤੁਰੰਤ ਪਲੇਟ ਨੂੰ ਫੜ ਲਵੇਗਾ ਅਤੇ ਹਮਲਾਵਰ ਵਜੋਂ ਹਮਲਾ ਕਰੇਗਾ।ਖੇਡ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਰੀਰਕ ਸੰਪਰਕ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਅਜਿਹਾ ਹੋਣ 'ਤੇ ਇਸਨੂੰ ਫਾਊਲ ਮੰਨਿਆ ਜਾਵੇਗਾ।
ਹੋਰ ਟੀਮ ਖੇਡਾਂ ਦੇ ਉਲਟ, ਫਰਿਸਬੀ ਟੀਮ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਤੱਕ ਸੀਮਿਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਹਿੱਸਾ ਲੈ ਸਕਦਾ ਹੈ।ਕੁਝ ਫ੍ਰੀਸਬੀ ਗੇਮਜ਼ ਟੀਮ ਵਿਚ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਨੁਪਾਤ ਨੂੰ ਵੀ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।ਫਰਿਸਬੀ ਦੀ ਇਕ ਹੋਰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਖੇਡ ਦੇ ਮੈਦਾਨ 'ਤੇ ਕੋਈ ਰੈਫਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।ਕੀ ਕੋਈ ਖਿਡਾਰੀ ਖੇਡ ਦੌਰਾਨ ਸਕੋਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਫਾਊਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੈਦਾਨ 'ਤੇ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਦੇ ਸਵੈ-ਮੁਲਾਂਕਣ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।ਇਸ ਲਈ, ਫਰਿਸਬੀ ਦੀ ਖੇਡ ਐਥਲੀਟਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਆਪਸੀ ਸਤਿਕਾਰ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।"ਆਦਰਪੂਰਣ ਸੰਚਾਰ, ਨਿਯਮਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰਨਾ, ਸਰੀਰਕ ਟੱਕਰਾਂ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਅਤੇ ਖੇਡ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲੈਣਾ", ਇਹ "ਫ੍ਰਿਸਬੀ ਸਪਿਰਿਟ" ਨੂੰ ਡਬਲਯੂਐਫਡੀਐਫ (ਵਰਲਡ ਫ੍ਰਿਸਬੀ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ) ਦੁਆਰਾ ਮੁੱਖ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਵਜੋਂ ਸਰਕਾਰੀ ਨਿਯਮਾਂ ਵਿੱਚ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।ਇਹ ਬਿਲਕੁਲ ਉਹ ਥਾਂ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਫ੍ਰੀਸਬੀ ਖੇਡਾਂ ਦੀ ਬੇਅੰਤ ਆਤਮਾ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ.
ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪਲੇਮੇਟ ਨਹੀਂ ਲੱਭ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਬੇਸ਼ਕ ਆਪਣਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ।ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਫ੍ਰੀਸਬੀ ਵਿੱਚ "ਰਿਕਵਰੀ ਟਾਈਮਿੰਗ" ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਵਿੱਚ, ਭਾਗੀਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਫ੍ਰੀਸਬੀ ਨੂੰ ਹਵਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੁੱਟਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਇੱਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਪਿੱਛੇ ਘੁੰਮ ਰਹੀ ਫਰਿਸਬੀ ਨੂੰ ਫੜਨਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।ਸੁੱਟਣ ਅਤੇ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿਚਕਾਰ ਅੰਤਰਾਲ ਜਿੰਨਾ ਲੰਬਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਉੱਨਾ ਹੀ ਬਿਹਤਰ ਹੈ।ਇਹ ਇੱਕ ਫਰਿਸਬੀ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਹੈ ਜੋ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।ਤਾਈਵਾਨ, ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦਾ ਰਿਕਾਰਡ 13.5 ਸਕਿੰਟ ਹੈ, ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਭੂਮੀ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਅੰਕੜੇ ਨਹੀਂ ਹਨ।ਜੇਕਰ ਨੇੜੇ-ਤੇੜੇ ਕੋਈ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਥਾਂ ਹੈ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਅਜ਼ਮਾ ਕੇ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਰਿਕਾਰਡ ਨੂੰ ਤੋੜ ਸਕਦੇ ਹੋ?
ਭਾਵੇਂ ਕਿਸੇ ਸਮੂਹ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਜਾਂ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਮਨੋਰੰਜਨ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣਾ, ਦੋ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।ਪਹਿਲੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਹੈ.ਫਰਿਸਬੀ ਦੀ ਉੱਡਣ ਦੀ ਗਤੀ 100km/h ਤੱਕ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਲਗਭਗ ਇੱਕ ਉੱਚ ਰਫਤਾਰ 'ਤੇ ਚੱਲ ਰਹੀ ਕਾਰ ਦੇ ਸਮਾਨ ਹੈ।ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਨਾ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਦਾ ਵੀ ਧਿਆਨ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਵਰਗ ਜਾਂ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਹਰੇ ਭਰੀ ਥਾਂ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਕਸਰਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਤਾਂ ਫ੍ਰੀਸਬੀ ਕਸਰਤ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦੇਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ;ਦੂਜਾ ਫਰਿਸਬੀ ਦਾ ਮਾਡਲ ਹੈ।ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਫ੍ਰਿਸਬੀ ਖੇਡਾਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਖੇਡਾਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਵਜ਼ਨ, ਸਮੱਗਰੀ ਅਤੇ ਆਕਾਰ ਵਿੱਚ ਫਰਿਸਬੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।ਗਲਤ ਫ੍ਰੀਸਬੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਨਾਲ ਨਾ ਸਿਰਫ ਕਸਰਤ ਦੇ ਮਜ਼ੇ 'ਤੇ ਅਸਰ ਪਵੇਗਾ, ਸਗੋਂ ਕਸਰਤ ਦੇ ਗਲਤ ਨਤੀਜੇ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਇਸਦੀ ਘੱਟ ਲਾਗਤ ਅਤੇ ਉੱਚ ਸਮਾਜਿਕ ਕੁਸ਼ਲਤਾਵਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਫ੍ਰੀਸਬੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਜਨਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦਹਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਵਾਧਾ ਕੀਤਾ ਹੈ।ਪਰ ਬੁਨਿਆਦੀ ਕਾਰਨ ਜੋ ਇਸਨੂੰ ਸਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਹੈ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਵਧਦੀਆਂ ਰਹਿਣ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ।ਫਰਿਸਬੀ ਅਜੇ ਵੀ ਇੱਕ ਖੇਡ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਲੈਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।ਲੀਗ ਬਿਲਕੁਲ ਕੋਨੇ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਮੌਸਮ ਸਾਫ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਫਰਿਸਬੀ ਨੂੰ ਵੀ ਚੁੱਕ ਸਕਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਇਸ ਛੋਟੀ ਡਿਸਕ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਬੇਅੰਤ ਮਜ਼ੇ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ।
ਪੋਸਟ ਟਾਈਮ: ਸਤੰਬਰ-24-2022